Jan Machielsen
Paspoort
- NaamJohannes Martinus Machielsen
- RoepnaamJan
- Geboortedatum19 augustus 1980
- GeboorteplaatsDen Bosch
- GetogenBerghem
- WoonplaatsDeursen
- PartnerFemke (al 21 jaar)
- KinderenGuusje (12), Maud (10) en Stef (6)
De tijdlijn van ...
- 1984Jan begint op de Gandalf Basisschool in ’s-Hertogenbosch, maar daar eindigen z’n eerste acht schooljaren niet. Zijn ouders verhuizen nog al eens. Daardoor bezoekt hij ook een basisschool in Berghem (Het Molenveld) en Oss (De Leeuwerik).
- 1992Op naar de middelbare. Jan rondt de mavo af op het Titus Brandsma Lyceum. Hij snuffelt nog even aan de havo, maar meisjes zijn interessanter.
- 1998Daarna gaat hij verder met een bouwopleiding aan de Leijgraaf.
- 2002Met zijn mbo-diploma in ‘the pocket’ kiest hij een logische vervolgstudie. Jan start met de opleiding Bouwkunde aan de HTS.
- 2005Nog een mooie verandering. Jan ruilt zijn bijbaantje bij Van Driel Vervoersservice in voor een echte job als bouwkundig tekenaar bij Elemans, Postma en Van den Hork Architecten.
- 2005Intussen is hij allang opgehouden met snuffelen, bij de meiden tenminste, en verhuist hij samen met Femke naar Megen. Hier krijgen zij hun eerste kind.
- 2013Na acht jaar vindt Jan het welletjes. Hij gaat verder als Project Engineer bij Begra Trading.
- 2014Jan, Femke, Guusje, Maud en Stef verhuizen naar het pittoreske Deursen, gemeente Oss.
Fijne hectiek
Engineers vergissen zich
Zeven minuten nadat Jan de voordeur in Deursen achter zich heeft dichtgetrokken, stapt hij over de drempel bij Begra. Het is dan rond de klok van half acht. Hij begint vroeg, zodat hij de mailbox van de afdeling vast uit kan pluizen en wat dingen kan verdelen onder de mensen. Daarnaast zijn de montageteams al op pad, dus de eerste vragen en problemen kunnen al komen.
Jan heeft een afdeling van acht man te leiden. Zes daarvan zitten bij hem op kantoor en twee vormen de buitendienst. “Samen pakken we de grote projecten op. Die van 10K of meer”, vertelt hij. Het is eigenlijk altijd druk, maar dat is niet erg. Rustig zal Jans dag toch nooit echt worden. Hij bekent: “ik ben een chaoot. Mijn mappenstructuur bijvoorbeeld … een grote bende.”
“Je kunt hier lekker jezelf zijn”
Scheetje, scheldwoord, gas geven
Begra verkoopt en verhuurt stellingen en aanverwante producten als kasten en bakjes. Pallet-, draagarm-, grootvak- en legbordstellingen. Van één stuk voor in het tuinhuisje tot grote aantallen in de hallen van logistieke dienstverleners. Het is een behoorlijk bedrijf*. Vrachtwagens rijden af en aan en dagelijks zijn er zo’n 60 tot man aan het werk. “Letterlijk vooral mannen. We hebben wel dames in dienst, maar dat zijn er niet veel.” Dat zorgt voor een bepaalde cultuur. Heel typisch. “Ja, er zijn mensen die wel eens een wind laten glippen. Ook vloeken is tot op zekere hoogte toegestaan. Kortom, je kunt hier lekker jezelf zijn.”
“Natuurlijk hoort er op vrijdagmiddag ook een biertje bij”, knipoogt Jan als hij tijdens de rondleiding langs een stuk of tien lege kratjes komt. “Of het wel eens uit de hand loopt? Nee joh. Het is gewoon gezellig. Er werken veel jonge gasten en zelfs de directeur is pas 35 jaar.”
Uitdaging als engineer
Toch wordt er vooral hard gewerkt om alle klussen in Nederland, Vlaanderen, een deel van Duitsland en soms zelfs Engeland af te werken. “Het is flink gas geven, maar dat doen we wel met z’n allen.” Jan zelf ontwerpt, calculeert en maakt montagetekeningen. Ook heeft hij commerciële taken. Maar dat staat zo ongeveer haaks op waar een technicus warm voor loopt. Toch? “Nou, het heeft ook voordelen. Ik heb me op hierdoor in andere dingen ontwikkeld. Zo kan ik een stuk sneller schakelen dan de gemiddelde techneut.”
De 38-jarige vrolijke gast houdt van de goede sfeer, het zweet en zijn functie. Van dat laatste nog meer dan de bouwkundige van tevoren had verwacht. “Het is veel breder dan ik dacht. En aan diepgang geen gebrek. De mooiste projecten zijn die waarbij we materiaal van eigen fabricaat met ingekochte spullen samenbrengen. Deze mix vraagt creativiteit en maakt de berekeningen complex.”
“Bedenk maar iets wat je leuk vindt”
Hij zou willen dat afgestudeerde gasten (en meiden!) Begra net zou leuk vinden als hij zelf vindt. Toch is het lastig om meer (werktuig)bouwkundigen te strikken voor het bedrijf**. “Op onze technische vacatures komt soms geen man af”, maakt hij duidelijk. “Maar engineers vergissen zich. Het is uitdagend genoeg, zeker door de veelzijdigheid. Daarnaast krijgen alle medewerkers ruimte om te werken aan optimalisatie. Zo’n vijf tot tien procent van de tijd mag hier aan besteed worden. Een vrije opdracht: bedenk maar iets wat je leuk vindt.”
*Wist je dat Begra één van de snelst groeiende bedrijven van Nederland is? Zij staan in de top 250 van 2019!
**Check hier de vacatures van Begra en schroom niet!
... in beeld
Verstand op nul
Handige Harry
Thuis in het dorpje Deursen, waar samen met Dennenburg een kleine 1.200 mensen wonen, heeft de familie Machielsen het goed. Geen buurtgenoot klaagt over rook als er een vuurtje brandt of klimt in de telefoon als de muziek net een tikkie te hard staat. Er is een school en er is een kerkje. En bij sportclub SDDL wordt voetbal en korfbal gespeeld. Jans woning (anno 1949) heeft karakter, het gebouw verschuilt zich achter een groene heg en wordt omsingeld door zo’n 2.000 m2 grond.
Vrijheid. Hier kan Jan zijn hart ophalen, want hij klust en tuiniert graag. Wel ja, graag. Hij doet niets liever. “Ik moet de huishoudelijke taken ontlopen hè”, knipoogt de handyman. “Nee, het is pure ontspanning voor me. Muziekje aan en gaan met die banaan. Alle vrije uurtjes in het weekend besteed ik aan klussen in en rondom het huis. En als we een feestje op zondag om 13.00 uur hebben, ga ik vaak pas om 15.00 uur. Even nog …”
“Als ik klaar ben? Dan ga ik vissen.”
De schuur
Momenteel is Jan druk met wat ooit het oude veldschuurtje was. Compleet opnieuw opgebouwd. Helemaal zelf. “Als architect weet ik hoe het in elkaar steekt. Op tekening dan. Het praktische heb ik mezelf aangeleerd”, vertelt hij terwijl hij de oude vloer eruit aan het kruien is. “Zo heb ik de binnenmuren zelf gemetseld. Misschien is het hier en daar een beetje scheef, maar dat trek ik met het stucwerk wel weer recht. Haha! Als ie helemaal klaar is, zet ik er een paar stellingen van Begra in en heb ik een mooie plek om te klussen. En ik kan er een feestje geven als het moet.”
Het is het zoveelste karwei van Jan. Een kippenhok, een afdak, een uitbouw; alles is van eigen makelij. Zelfs grote delen van de woning. “Toen we in 2008 het huis van mijn ouders kochten, hadden we geen geld om te verbouwen. Tja, wat dan? Materiaal bij elkaar scharrelen en zelf aan de slag. En soms, heel soms, keek ik even op Youtube. Bijvoorbeeld bij het verleggen van de leidingen was dat gewoon handig.”
Overal is goed over nagedacht en ook al is ie zo nu en dan een filmpje ten rade gegaan, het heeft alle schijn van vakwerk. Maar wat als Jan helemaal klaar is? “Dan ga ik vissen”, reageert hij met een grijns.
“ Terrasje erbij en ik kan mijn lol op.”
Wensen
Voorlopig is het nog lang niet zover. Er liggen nog genoeg plannen. Voor een nieuwe stoep, weer een nieuw afdak en voor een vijver. “Eén hele grote met mooie ronde vormen”, droomt de bedenker. “Ik zou er een mooie natuurvijver van maken waar kikkers, vissen en vogels leven. Terrasje erbij en ik kan mijn lol op. Achter het huis blijven we altijd vrij zitten, want hier wordt niet meer gebouwd. Het is een mooi plekje. Nee, ik hoef hier nooit meer weg. Als ik vitaal blijf tenminste.”
Wat vinden de gezinsleden van Jan van zijn klusgedrag?
- “Ik zeg niks”, aldus dochter Maud als het over zijn veelzijdige kwaliteiten gaat.
- Femke wil hem zo nu en dan toch even zien. “Kom er nou eens even bij zitten”, zegt zijn vrouw dan.
- “Ik vind het leuk om te helpen”, vertelt Stef. En dat houdt hij best lang vol.