Portretten

Van afstudeerder naar manager in drieënhalf jaar. En dat bij een logistieke grootmacht met dertig Europese vestigingen, drieduizend medewerkers en een wagenpark van heb ik jou daar. Hoe krijg je dat in hemelsnaam voor elkaar?

Slechts vijf bedrijfsnamen stonden op de shortlist van Thijs. Alle andere organisaties uit de wijde regio overleefden zijn strenge criteria voor z’n laatste stagebedrijf niet. De student moest en zou een plek vinden die per-féct bij hem paste. Oftewel: scherpzinnig, eigenzinnig én vrijzinnig.

Werken in het kantoorpand van Berghege is bijna een voorrecht te noemen. Het fraaie Fraterhuis uit 1883 is eigenhandig gerenoveerd; sinds 2020 is dit een moderne werkomgeving met veel respect voor de historie. Er zijn open kantoortuinen, transparante vergaderplekken, en in de oude kapel wordt geluncht én een potje tafelvoetbal gespeeld.

Lift to the max. Zo luidt de slogan van Spierings Mobile Cranes, die op Maartens lijf geschreven is. Net als zijn werkgever gaat hij bij álles wat-ie doet voor goud. Niets meer, niets minder. Mooi voor Maarten en collega’s: er wordt het maximale van hen gevraagd, maar successen worden bij Spierings ook to the max gevierd. Op het moment dat dit weer kan uiteraard.

De vibe bij Urban Mobility Systems is ongekend vrolijk. Op de gezichten van de dames achter de balie staat een lach van oor tot oor. De afdeling engineering zwaait naar iedereen die binnenkomt. En de chief is de meest sociale wervelwind die bestaat. “Zal ík even koffie voor jullie halen?”, vraagt Lars Kool, CEO van UMS, als hij de ruimte in stormt.

Waarom wist ik als student niet van Pivot Park? Die vraag heeft Ella Sampers zich meermalen gesteld. Op het oude terrein van medicijnfabrikant Organon, nu MSD, zijn zo’n zestig bedrijven gevestigd die naadloos bij haar biomedische opleiding aansluiten. Veelal start-ups, waar jonge knappe koppen júist wat kunnen betekenen.

Motorrijders met het REV’IT! logo boven hun achterwerk, op de rug of arm: je ziet ze overal. Laag bij de grond op het circuit van Monza. Op de A44 naar Oegstgeest. En in de overweldigende natuur van Costa Rica. Gaan ze in het Zuid-Amerikaanse land over onverharde paadjes, smalle bruggetjes en ondiep water? Dan is er een dikke kans dat Marjon een aandeel in het ontwerp heeft gehad.

Linda heeft haar stinkende best gedaan om de titel mr. te mogen dragen. Maar dan écht haar stinkende best. Toch vroeg zij zich na vier juridische werkjaren hardop af of ‘dit het wel is’. “Ik kwam tot de conclusie dat dit werk altijd een negatieve lading heeft”, blikt ze terug. “Hierdoor kwam ik op een splitsing te staan: ga ik verder als advocaat of kies ik voor een commerciële richting?”

Van Brazilië tot China. En van Kenia tot Australië. Over de hele wereld staan machines van Verhoeven – en dochterbedrijven BVT Bakery Services en NewCap Bakery Services – te draaien. Wie over de Weg van de Toekomst dwars door Oss rijdt, komt langs één van de vestigingen*. De eerste ongefundeerde indruk van velen: hmm… degelijk en ietwat ouderwets. Maar wie een kijkje in de ‘saaie doos’ krijgt, zal z’n oordeel bijstellen. Meteen!

Major Fifth. Uit deze naam spreekt een grote muzikale ambitie. Wouter heeft ook een groot talent, hij heeft grootse plannen én dito opdrachtgevers. Toch was dit alles, pakweg een jaar of drie à vier geleden, helemaal niet zo vanzelfsprekend. Wouter heeft er flink voor moeten knokken. “Na het behalen van mijn diploma kwam ik in een zwart gat terecht”, gaat hij terug in de tijd.