Sjors Langens
Paspoort
- Voluit:Wilhelmus Theodorus Gerardus Langens
- Roepnaam:Sjors
- Geboortedatum:10 mei 1994
- Geboren:‘s-Hertogenbosch
- Getogen:Lith
- Verliefd:op Laura
- Functie:uitvoerder
- Bedrijf:Bouwbedrijf Berghege
Sjors z’n tijdlijn
- 1998Sjors beleeft zijn basisschooljaren op De Meander in zijn dorp Lith.
- 2006Na acht jaar gaat hij verder op het Osse Maasland College. Hier rondt hij de havo, met het profiel natuur & techniek, keurig in vijf jaar af.
- 2011Met z’n papiertje op zak kiest hij voor de hbo-opleiding Bouwkunde op de Avans Hogeschool in ’s-Hertogenbosch. Sjors specialiseert zich in de richting ‘bouwtechnisch ontwerp’. Ook dit diploma haalt hij zonder vertraging.
- 2015Sjors begint meteen aan zijn werkende loopbaan. Hij start als werkvoorbereider bij Bouwbedrijf van der Maazen uit hetzelfde Lith. Die kennen hem al, omdat-ie hier is afgestudeerd.
- 2016In december 2016 gaat Van der Maazen na zestig jaar failliet.
- 2017Lang staat Sjors niet op straat, want nog geen maand later geeft de jonge bouwkundige zijn ja-woord aan Bouwbedrijf Berghege. Hij kiest voor dit bedrijf, omdat ze open staan voor een toekomstige rol in de uitvoering. Dát ziet Sjors wel zitten.
Werken bij Berghege is:
- De uitdaging aangaan. Berghege is een bouwbedrijf dat graag pioniert; volgens Sjors wordt dat regelmatig onderschat. Neem de hoogbouw van het Walkwartier mídden in Oss. Of de industrie met haar vele regels; anderen durven zich daar amper aan te wagen.
- Deel uitmaken van de Berghege-familie. De sfeer is erg gemoedelijk en de borrels zijn onevenaarbaar gezellig.
- Inspiratie uit de werkomgeving halen. Het karakteristieke, historische kantoorpand staat midden in het centrum van Oss. Een ietwat atypische plek, maar dat past dus wel bij Berghege.
No-nonsense praktijkman
“Het liefst ben ik de hele dag buiten”
Werken in het kantoorpand van Berghege is bijna een voorrecht te noemen. Het fraaie Fraterhuis uit 1883 is eigenhandig gerenoveerd; sinds 2020 is dit een moderne werkomgeving met veel respect voor de historie. Er zijn open kantoortuinen, transparante vergaderplekken, en in de oude kapel wordt geluncht én een potje tafelvoetbal gespeeld.
Iedereen wil toch elke dag achter zijn of haar bureau in zo’n vet kantoor kruipen? Velen zullen deze vraag met ‘ja’ beantwoorden, maar Sjors denkt daar anders over. Niet omdat hij het voormalig klooster geen schitterende werkplek vindt, maar omdat hij simpelweg niet gemaakt is om alleen maar op kantoor te zijn. “Het liefst ben ik de hele dag buiten”, vertelt hij. “Onder de mensen. Om samen met hen een bouwproject te realiseren, en dit met eigen ogen te zien groeien.”
Uitgestippeld traject
Toen Sjors bij Berghege startte, werkte hij wél binnen de bedrijfsmuren. Dit vond-ie niet erg, want deze beginperiode was onderdeel van een zorgvuldig uitgestippeld traject. “Het was belangrijk dat ik eerst de organisatie en alle collega’s goed leerde kennen”, legt hij uit. “Daarom heb ik ruim anderhalf jaar als werkvoorbereider gewerkt. Onder meer aan de nieuwbouw en renovatie van het Centraal Militair Hospitaal in Utrecht.”
Sjors in beeld
Ook maakte hij kennis met projecten in de retail en de industrie, waarna hij al snel aansloot bij een gigantische klus voor farmaceut MSD. “Van de vierenhalf jaar dat ik bij Berghege ben, werk ik zo’n vier jaar voor de MSD-vestiging in Boxmeer. Eerst als werkvoorbereider, later werd ik assistent uitvoerder en sinds januari ben ik uitvoerder.” Zo bewandelt hij een logische route, waarbij hij veel in de praktijk opsteekt.
Soepel bouwproces
Saai zijn z’n MSD-jaren nooit geweest, want de werkzaamheden wisselden nog al eens. Natuurlijk omdat Sjors zelf stappen voorwaarts heeft gezet, maar ook omdat de opdracht veranderde. Zo heeft hij zelfs aan een verbouwing van een verbouwing gewerkt. “Dit pand was gereedgemaakt voor het vriesdrogen van medicijnen”, begint hij uit te leggen. “Toen corona kwam, moest er plots een productielijn voor een vaccin in. Deze was in januari klaar voor gebruik, maar juist op dat moment trok het Amerikaans moederbedrijf de stekker eruit. Nu wordt er weer gevriesdroogd…”
Wat de opdracht ook is: voor Sjors is zorgen voor een soepel bouwproces de belangrijkste taak. Om dat voor elkaar te krijgen, moeten het juiste materiaal en materieel er op tijd zijn. En moet het bouwteam goed functioneren. “Ik zorg ervoor dat iedereen altijd zijn werk goed kan doen”, vat hij samen.
Een alledaagse dinsdag
‘Iedereen’ was met momenten een team van zo’n dertig tot vijfendertig bouwlieden. Belgen, Duitsers en allerlei andere nationaliteiten. Van grondwerkers tot plafonneurs en van collega’s tot zzp’ers. Een gemêleerd gezelschap dus. Voor de leidinggevenden onder hen begint een alledaagse dinsdag om 7.00 uur met een whiteboard-meeting. “We noemen dat ‘het ochtendgebed’”, aldus Sjors. “Tijdens dit overleg met uitvoerders van onderaannemers zet ik iedereen aan het werk.”
Sjors is er dan allang. Daarmee geeft hij niet alleen een goed signaal af, maar zo kan hij ook op zijn gemak koffie zetten en de laatste dingen voorbereiden. Zodat alles ook daadwerkelijk gesmeerd verloopt. “Ik vind gewoon dat ik er moet zijn”, reageert hij nuchter. “Ik ben immers verantwoordelijk voor de kwaliteit van het werk dat geleverd wordt. Bovendien vind ik dat we het sámen moeten maken.”
De Lithenaar is ook diegene die de poort ’s middags dichtmaakt. Dat doet hij met een glimlach als iedereen zijn afspraken is nagekomen; en er dus niet te veel problemen zijn geweest. En de dag is extra mooi als ze flink opgeschoten zijn. “Bijvoorbeeld als er beton gestort is, want dat zijn een heleboel kuubs tegelijk. Ook vind ik het mooi als er grof geschut ingezet is, zoals een 500-tons kraan. Die blijft indrukwekkend.”
Liefst groot en ingewikkeld
Inmiddels loopt het project in Boxmeer voor de uitvoerder op z’n einde. Sjors maakt zich klaar voor nieuwe opdrachten: eerst tijdelijk bij Campina in Veghel en later bij het Arnhemse ziekenhuis Rijnstate. Nieuwe uitdagingen dus. Heeft hij eigenlijk een absolute droomklus? “Pfoe, niet echt. Dat zal in elk geval een heel groot gebouw zijn. Of een zeer specialistisch project. Gelukkig draait Berghege voor beide varianten de hand niet om!”