"Ineens reageerden mensen wél op mijn e-mails. Nog geen twee jaar later won ik de Buma Award filmmuziek. Alle zaadjes die ik geplant had, werden nu een plant."

Wouter van den Boogaard

Paspoort

  • Voluit:
    Wouter Wilhelmus Petrus van den Boogaard
  • Roepnaam:
    Wouter
  • Geboortedatum:
    21 december 1989
  • Geboorteplaats:
    In het ziekenhuis van 's-Hertogenbosch
  • Getogen:
    Oss
  • Woonplaats:
    Oss
  • Partner:
    Jennie, al heel lang

De tijdlijn van ...

  • 1994:
    Wouter begint zijn lange schoolcarrière op basisschool De Korenaer.
  • 2003:
    Hij blijkt een slimme gast. Wouter gaat verder met tweetalig vwo op het Maasland College.
  • 2009:
    Toch is-ie op de Technische Universiteit van Eindhoven naar eigen zeggen de slechtste student ooit. Hij begint aan de opleiding Werktuigbouwkunde, maar hij is er totaal niet klaar voor. Wouter stopt na acht maanden.
  • 2011:
    Een fulltimebaan in de supermarkt levert hem twee dingen op. Geld én het inzicht om wat met zijn leven te gaan doen. Hij doet auditie bij het HKU Utrechts Conservatorium. Daar laat de Ossenaar zien dat hij een aardige potje piano kan spelen. Maar meest belangrijk: zijn talent voor ‘compositie en muziekproductie’ wordt onderkend. Toegelaten!
  • 2011:
    Meteen pakt hij zijn koffer, want hij gaat op kamers in Utrecht.
  • 2014:
    Tijdens zijn opleiding start Wouter met zijn bedrijf Major Fifth. Net zo handig, nu hij toch afstudeert op het thema netwerken en acquisitie.
  • 2014:
    In dat jaar gaat hij ook samenwonen met Jennie. Antikraak, in zijn geboortestad.
  • 2015:
    Wouter studeert af, pakt door met Major Fifth en keert niet veel later terug in Oss.

top-4-producties

1. De film Het Jonge Sprookje (2016). Deze film heeft veel voor Wouters loopbaan betekent.

2. De film In de Zomer (2018). Een Buma-winnende productie. Dat behoeft geen uitleg.

3. Het eindresultaat voor Molenaar Badkamers – met Hans Kazan – is écht vét geworden. Daarnaast heeft Wouter nog een mooie badkamerdeal voor het nieuwe huis kunnen maken.

4. Een project voor Koblenz Light Festival, Duitsland. Wouter en zijn compagnon componeerde een stuk van dertien minuten voor een lichtshow. Deze show, met lasers en 3D-animaties, werd geprojecteerd op een megagroot gebouw.

Componist en sound designer voor films en reclames

Buma Award gaf Major Fifth een zwieper

Major Fifth. Uit deze naam spreekt een grote muzikale ambitie. Wouter heeft ook een groot talent, hij heeft grootse plannen én dito opdrachtgevers. Toch was dit alles, pakweg een jaar of drie à vier geleden, helemaal niet zo vanzelfsprekend. Wouter heeft er flink voor moeten knokken. “Na het behalen van mijn diploma kwam ik in een zwart gat terecht”, gaat hij terug in de tijd.

“Ik bedacht me vaak waar het mis was gegaan. Ik had mijn vwo en hbo-diploma op zak, maar ik verdiende niet meer dan vijf euro in de maand.” Zo krabde hij zich regelmatig achter zijn oren. Leuk, een creatief beroep…

Vliegwiel

Gelukkig steunde zijn vriendin Jennie hem door dik en dun. Zij bleef in hem geloven. En ondanks veel twijfelen, koos Wouter ervoor om er geen baan naast te zoeken. Hij wilde flexibel blijven. Want áls die ene grote klus zou komen, moest hij paraat staan. “Achteraf ben ik blij dat ik deze keuze gemaakt heb, want mijn kansen kwamen.”

“Ineens reageerden mensen wél op mijn e-mails”

Zeker nadat hij in 2017 met zijn muziek voor de film Het Jonge Sprookje werd genomineerd voor een Buma Award*. “Daarna ging het netwerken een stuk makkelijker. En ineens reageerden mensen wél op mijn e-mails. Nog geen twee jaar later won ik de Buma Award filmmuziek voor In de Zomer en dat hielp natuurlijk al helemaal. Alle zaadjes die ik geplant had, werden nu een plant. Voorheen bleven ze verstopt in de grond. Nee, het is niet zo dat mijn telefoon plots roodgloeiend stond. Maar de nominatie hielp enorm in het vertrouwen. Ze zullen gedacht hebben: hij moet toch iets kunnen.”

Op z’n Wouters

Reclame- en filmmuziek. Dat zijn de twee genres die Wouter in zijn portfolio heeft. Twee totaal andere smaken. Bij commercials geldt vaak: wie betaalt die bepaalt. Dan krijgt ie referenties aangeleverd, waarmee de toon gezet wordt. “Ook tof”, belicht de vrolijke gozer de mooie kant. “Het is lekker luchtig. Bovendien zijn de deadlines krap en daardoor is het heel dynamisch. Soms ben ik bezig met ElectroPop en soms zelfs met Arabische muziek. Ik vind het leuk om daar ook helemaal in te duiken.”

“Dan ben ik een maand depressief”

“Maar het liefst componeer ik voor films”, vervolgt hij. “Dan ben ik minder bezig met zaken als budget, wensen en een opleverdatum, maar met het gevoel dat ik de kijker wil meegeven. Ik componeer vaak meerdere composities die bij elkaar horen. En samen een verhaal vertellen. Over elk detail wordt nagedacht. Het komt voor dat composities tientallen keren op en neer gaan. Tussen editer, regisseur en mij. Films zijn ook pittiger. Zo heb ik er laatst twee gedaan, die best een zwaar thema hadden. Dan ben ik een maand depressief.” Wouter gaat er helemaal in op. Onderaan de trap**kan Jennie dan roepen wat ze wil, maar hij hoort haar niet. “En als ik eenmaal naar beneden kom, duurt het even voordat ik er ook écht ben.” De 29-jarige Ossenaar omschrijft zijn ‘filmstijl’ als hybride cinematisch. Hij combineert synthesizers met akoestische klanken. “Met echte instrumenten dus. Het verschil met samples? Dat voel je gewoon. Pianomuziek speel ik zelf in. En een mooie vioolpartij bijvoorbeeld, probeer ik zo vaak mogelijk hier in mijn studio op te nemen.”

Hans Kazan op bezoek

Maar hoe mooi de filmindustrie ook is: daarmee komt te weinig brood op de plank. Terug naar de reclamewereld dus. Waar, nogmaals, Wouter ook zijn ei in kwijt kan. Hij componeerde al voor aansprekende opdrachtgevers als KLM, Sjefke van Bavaria, Toverland en Honda***. En de muziek uit de nieuwe Ben-commercial is nú genomineerd voor een Gouden Loekie. En begin november dongen twee commercials mee om een Gouden Reiger. Ook dit is een scène waarin veel te beleven is.

“Ik wilde niet vertellen dat mijn studio twaalf vierkante meter is”

“Zo had ik laatst Hans Kazan hier in mijn eigen studio”, noemt Wouter een voorbeeld. “Hij kwam speciaal vanuit Spanje over om een voice over in te spreken. Ik wilde eigenlijk niet vertellen dat mijn studio niet groter is dan twaalf vierkante meter. En dat het bij mij op de eerste verdieping is. Toch is het zo.”

Toekomstmuziek
Het is wachten op de verhuizing** (nog eens deze verwijzing red.). Gelukkig vindt ie op korte termijn plaats. Op de langere termijn heeft Wouter doelen gesteld. “Over vijf jaar wil ik muziek voor een internationale auto- of parfumreclame hebben gemaakt. Liefst voor Audi of BMW. Dat zijn de coolste commerciële producties, want in deze branche begrijpt men de meerwaarde van muziek en audio design. Ook wil ik voor 2025 een feature film, een speelfilm die landelijk in de bioscoop te zien is, gedraaid hebben. Dan werk je een jaar lang intensief samen met een hele crew, niet alleen met een regisseur en producer. Dat lijkt me geweldig.”


*Tijdens een jaarlijkse gala-avond worden componisten, tekstdichters en hun muziekuitgevers geëerd met een Buma Award in diverse categorieën.

**De studio is nu nog aan huis. Boven. Maar daar komt verandering in. Wouter en Jennie gaan verkassen naar een plek waar Major Fifth veel meer (en een gescheiden) ruimte heeft. En meer mogelijkheden.

***Neem anders even een kijkje: https://majorfifth.nl/work

Carnavalskraker met de Kapotte Kachels

En of er geschupt is!

Het jaar 2019. Of beter gezegd: twèèduuzendnìgentien. Dat was me een jaar voor Wouter. Hij moest – ocherm* – naar Italië, Spanje, Duitsland en de Verenigde Staten voor Major Fifth. Hij won een Buma Award en hij werd twee keer genomineerd voor een Gouden Reiger. Én… hij werd een Kapotte Kachel: uitblinker in het roken en uitgaan. Net als Sander Ottens en Jop Roeland.

Gedrieën brachten ze de hit Terug over de Maas uit en daar lieten zij tijdens de carnaval olling* Brabant op losgaan. 

Hit-ingrediënten

Jop kwam met het idee. En hij had het goed uitgedacht, want hij vroeg er een muzikant en een componist bij. Sander en Wouter dus. “Ik doe het alleen als we het serieus aanpakken en onszelf goed voorbereiden voor optredens”, was Wouters antwoord. “Dat wilden we alle drie, dus hebben we hebben een keer afgesproken. De hamvraag luidde: wat is nodig om met de Kapotte Kachels een hitje te scoren? We kwamen tot de conclusie dat dit twee dingen kunnen zijn. Een gezamenlijke passie met het carnavalspubliek (1) óf een gezamenlijke vijand (2).”

“Theo Maassen was één van onze inspiratiebronnen”

Het trio koos voor het tweede, want dat doet niemand. Randstedelingen die in Brabant komen carnavallen, werden het slachtoffer. Die moesten terug over de Maas** geschupt worden. “Theo Maassen was één van onze inspiratiebronnen. Sander kent al zijn teksten. Ook hebben we veel naar Björn van der Doelen geluisterd. Hij nummer is hem op z’n lijf geschreven.” 

Onderwerp: check. Inspiratie: check. Wat is er nog meer essentieel? Wouter: “Veel pizza en bier. Daarmee hebben we ons opgesloten, de teksten bedacht en het lied ingezongen. Het was een beetje ‘n muzikanten-in-een-studio-cliché, maar wel heel leuk.”

Paprika chips 

Toch is vooral de samenstelling doorslaggevend gebleken. Wouter noemt hen gekscherend ‘De Gouden Driehoek’. “Sander is live echt de baas. Hij is bizar goed in entertainen”, wordt ie al snel weer wat serieuzer. “Jop kent alle kroegen, alle mensen die je móet kennen en hij barst van de ideeën. En hij kocht de camper van zijn oma*** waarmee we konden toeren. Zelf zorgde ik voor de muziek, de opnames, productie, publishing en de promotie. Het klopte gewoon.”

“Oja! Sander is stiekem ook heel goed in planningen en riders”, vervolgt Wouter. “Daar nam hij in op dat we graag paprika chips in onze kleedkamer wilden hebben. Niet omdat we dat echt wilden, maar puur om te checken of de rider goed gelezen werd. Want dan wisten we ook of de techniek zou kloppen. Of niet.”

Gekkenhuis

Eén week na het uitbrengen van het nummer was het al raak. Er kwam een telefoontje: of ze konden komen optreden op Klompenrock in Oss. “Toen stonden we ineens voor tweeduizend man”, herinnert Wouter zich. “Ik weet nog dat we in de auto aan het oefenen waren en zoiets hadden van: we zien wel. Komen we daar aan… bleek het uitverkocht. Daar kreeg ik toch wel even de zenuwen van. Dus heb ik nog even snel drie blikken bier naar binnen gewerkt.”

“Ik hoopte dat mensen mij feliciteerden voor het winnen van de Buma Award”

Als volleerde artiesten hebben ze daarna een hele poos Brabant en zelfs een heleboel Randstedelingen laten schuppen. Iedereen kende het nummer. De Kapotte Kachels waren te gast bij 3FM, ze waren te zien op RTL4 en traden zo’n dertig keer op. Onder meer in Tilburg en Eindhoven. “Ook wonnen we de Carnavalskrakerverkiezing die het ED, BD en BN DeStem hielden. Ik heb daar zelfs in mei nog felicitaties voor ontvangen. Ik hoopte dat mensen mij feliciteerden voor het winnen van de Buma, maar niets was minder waar. Haha.”

Op herhaling

Over een paar maanden is het alweer zover. Eind februari barst het carnavalsfeest weer los. Komt er weer een hitje? Dat is nu de hamvraag. “We hebben er lang over nagedacht, maar we gaan het doen. Er komt een nieuwe nummer. Ja, ik kan er wel wát over zeggen. Met dit lied zeggen we wat veel mensen heel vaak denken: nie zo mauwen. Dat past goed bij ons imago. We blijven ergens tegenaan schuppen.” 

*Ocherm zeggen Brabanders als zij iets zielig vinden. Olling Brabant = heel Brabant. 

**Luister goed naar deze kneiter: https://www.youtube.com/watch?v=0eBKkyCBaNk 

***Die zou hij toch al kopen, maar nu kwam het wel heel goed uit. 

In beeld..